Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός: Μαύρη νύχτα για το ελληνικό ποδόσφαιρο

Πόσο εύκολα αλλάζουν οι συνθήκες από τη μία στιγμή στην άλλη. Πόσο εύθραυστος είναι πλασμένος ο κόσμος μας. Μπορεί να μην το νιώθεις, αλλά όταν έρθει η δική σου στιγμή συμπαρασύρεσαι απ’ το ρέμα και πλέον επιστροφή δεν υπάρχει. Ένας άνθρωπος το βίωσε εχθές. Ήταν η στιγμή του.

Εκείνη τη στιγμή μαύρισαν όλα. Για τον ποδοσφαιριστή, τον γιατρό του αγώνα, τον αθλητισμό, τη δημοσιογραφία, αλλά και για τον ποδοσφαιριστή-γιατρό-προπονητή-δημοσιογράφο του πληκτρολογίου. Πιο πολύ, όμως, για έναν εξαιρετικό επιστήμονα και ξεχωριστό άνθρωπο, με εμπειρία όσο λίγοι συνάδελφοί του παγκοσμίως πάνω στην αθλητική τραυματιολογία, ο οποίος μετατράπηκε χθες σε σάκο του μποξ, γιατί? Διότι ξέχασε να ειδικευτεί ΚΑΙ στην ΩΡΛ, δεν κατείχε (όπως και κανένας γιατρός, σε κανένα γήπεδο παγκοσμίως) τα εργαλεία και τα μέσα για μία πλήρη ΩΡΛ εξέταση και το πιο αστείο από όλα, επειδή είχε φωτογραφηθεί στο παρελθόν με αθλητές και παράγοντες από όλα τα μήκη κύματος της χώρας. 

Το τι ακούστηκε-γράφτηκε εχθές για αυτόν τον άνθρωπο σε κάνει να αηδιάζεις και να νευριάζεις. Αν δε συμπάσχεις μάλλον είσαι μέρος του προβλήματος. Προσωπικά αηδιάζω με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός που ξετύλιξε πρώτη το κουβάρι της στοχοποίησης, δημοσιεύοντας δίχως τη στοιχειώδη έρευνα φωτογραφίες που τη συνέφεραν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αηδιάζω με τους δημοσιογράφους που διέδωσαν φήμες ότι τάχα μου ο γιατρός άλλαζε γνώμη για την κατάσταση υγείας του ποδοσφαιριστή ή τους συναδέλφους τους που κατέθεταν τα “ιατρικά” τους διαπιστευτήρια στον αέρα, προχωρώντας σε διαγνώσεις. Αηδιάζω με όλους εκείνους που έπεσαν στην παγίδα και χόρεψαν και αυτοί το χορό της στοχοποίησης με ακραίους και γλοιώδεις χαρακτηρισμούς. Πάνω απ’ όλα όμως αηδιάζω με την πολιτεία που για ακόμη μια φορά φάνηκε πόσο γυμνή στέκεται απέναντι σε φαινόμενα οπαδικής βίας. Με τους οπαδούς έχω αηδιάσει καιρό τώρα, δεν περίμενα το χθεσινό… Αυτά τα νιώθω σαν γιατρός, αλλά πρωτίστως σαν άνθρωπος. Εύχομαι να μη νιώσω το ίδιο και με τη δικαιοσύνη. 

Η κυβέρνηση διατυμπάνιζε προ ημερών ότι θα γεμίσει τα γήπεδα με όργανα της τάξης για την πάταξη των φαινομένων οπαδικής βίας. Ότι θα αναλάβει την ασφάλεια όσον παρευρίσκονται και θα ελέγχει αυστηρά τι μπαίνει και τι βγαίνει από εκεί. Πράγματι, βίωσα προσωπικά να με ξεψαχνίζουν αστυνομικοί, αφού περίμενα μία ώρα στην ουρά για να εισέλθω σε γήπεδο. Βλέπεις δεν ανήκω σε κάποια λέσχη-οργάνωση με πλήρη ασυλία να κουβαλάω πάνω μου κροτίδες. Χθες, όμως, απέτυχε ξανά η πολιτεία και εγώ, όπως και εσύ, θα πρέπει να αισθανόμαστε προδωμένοι. 

Και αν έχεις ξεχάσει την πραγματική αιτία που ξεκίνησαν όλα αυτά (τη ρήψη κροτίδας) ή το θεωρείς κάτι το φυσιολογικό, είναι γιατί δούλεψε άριστα ο μηχανισμός τους. Κανείς δε μιλάει και δεν καταδικάζει πλέον το αυτονόητο, παρά μόνον ασχολούμαστε για το ποιά ομάδα υποστηρίζει ο γιατρός του αγώνα και γιατί δεν πραγματοποίησε μία αξονική τομογραφία σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Το θέατρο του παραλόγου και μιας σάπιας κοινωνίας σε μια νύχτα ντροπής για όσους συνέβαλαν έστω και στο ελάχιστο στην προσβολή και το ξεγύμνωμα του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά και της ιατρικής επιστήμης γενικότερα. “Καληνύχτα Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ…”

ΥΓ.1 Ελπίζω να ευχόμαστε όλοι να μην έχει την παραμικρή ζημιά ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού 

ΥΓ.2 Η Ε.Σ.Η.Ε.Α. επιβάλλεται να αναλάβει δράση για όλους τους δημοσιογράφους και τα μέσα που υποκινούν το μίσος και στοχοποιούν τον γιατρό, δίχως να καταλαβαίνουν πόση δύναμη κατέχουν πάνω σε αμόρφωτους και παθιασμένους με την ομάδα τους αναγνώστες.