Ντροπιαστική ήττα γνώρισε ο ΠΑΟΚ την περασμένη Κυριακή, η πρώτη στην ιστορία του από τον Βόλο.
Όχι επειδή έπαιζε με ομάδα που είχε να νικήσει σε εκτός έδρας ματς από τις 23/11, αλλά επειδή δείχνει εξαιρετικά ανίκανος να κρατήσει ένα σκορ υπέρ του, φτάνοντας τους 13 χαμένους βαθμούς σε ματς που προηγήθηκε.
Πάμε να δούμε όμως που νοσεί ο Δικέφαλος. Αυτό μπορεί να απαντηθεί και μονολεκτικά. Παντού! Παντού όμως, με την ομάδα να είναι αντιμέτωπη με νέο κλίμα εσωστρέφειας. Άδικο έχει ο κόσμος που διαμαρτύρεται;
Καθόλου, το καλοκαίρι έγιναν τα ίδια (ίσως και χειρότερα) εγκλήματα με το καλοκαίρι του 2019, όταν η ομάδα του Λουτσέσκου κατέκτησε και τότε το πρωτάθλημα.
Στην διαχείριση των επιτυχιών ο ΠΑΟΚ παίρνει πολύ κάτω από την βάση και μένει πάλι μετεξεταστέος. Το -7 από τον Ολυμπιακό δεν είναι απόσταση απαγορευτική, ωστόσο η εικόνα δυστυχώς μοιάζει μη αναστρέψιμη.
Advertisement
Deja vu ήττα με αυτή κόντρα στον ΟΦΗ, ο οποίος νίκησε στην Τούμπα για πρώτη φορά μετά από 32 χρόνια.
Όπως βλέπετε η ομάδα η οποία είναι η πληρέστερη στην εποχή Σαββίδη καταρρίπτει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο.
Τι φταίει για αυτό; Όχι το κατεστημένο της Αθήνας, όχι η διαιτησία αλλά ο ίδιος ο σύλλογος που φρόντισε να αφήσει και πάλι την ομάδα εκτεθειμένη και δίχως το απαραίτητο έμψυχο υλικό μετά από μια τεράστια επιτυχία, την περσινή κατάκτηση του πρωταθλήματος.